فال مورخه 1402.01.05

سرم خوش است و به بانگ بلند می‌گویم ------- که من نسیم حیات از پیاله می‌جویم

عبوس زهد به وجه خمار ننشیند -------- مرید خرقه دردی کشان خوش خویم

شدم فسانه به سرگشتگی و ابروی دوست --- کشید در خم چوگان خویش چون گویم

گرم نه پیر مغان در به روی بگشاید ----- کدام در بزنم چاره از کجا جویم

مکن در این چمنم سرزنش به خودرویی ------ چنان که پرورشم می‌دهند می‌رویم

تو خانقاه و خرابات در میانه مبین ------ خدا گواه که هر جا که هست با اویم

غبار راه طلب کیمیای بهروزیست ------ غلام دولت آن خاک عنبرین بویم

ز شوق نرگس مست بلندبالایی ------ چو لاله با قدح افتاده بر لب جویم

بیار می که به فتوی حافظ از دل پاک ----- غبار زرق به فیض قدح فروشویم