نامه ای برای خدا

پروردگارا ! اکنون که در آخرین روزهای سال 1400 به سر می برم و تنها و بی کس در اتاق اداره  نشسته و به گذشته ها می نگرم ، زمانها و لحظاتی را به یاد می آورم که بدون اتکا و توکل بر تو عبور از آنها ممکن نمی شد.

فرازها و نشیب هایی که شیرینی ها و گاها تلخی هایی را در زندگی من رقم زدند و اکنون در حسرت تکرار آن خاطرات زیبا هستم.

بار الها ! تویی که گرداننده و تغییر دهنده اوضاع و شرایط هستی و بدون خواست و اراده تو تحولی صورت نمی گیرد.

حکیما ! ما مصلت خویش ندانیم و وجودمان مملو از ماده است و از ماده انتظار پاکی محض سخت است مگر تو ما را پاک و بی آلایش گردانی.

عزیزا ! در رهگذر حیات و زندگی تجسم ادامه زندگی بدون راهنمایی تو امکان پذیر نیست و تو بهترین و تنها راهنمای من در شب های ظلمانی بودی .

خدایا ! زندگی با همه زشتی و زیبایی می گذرد و چه بهتر که لطف و محبت خودت تمام کننده و بی نیاز کننده از سایر محبت ها باشد.

پروردگارا تو را به بزرگی ات قسم؛

دست کوچک من را همیشه و مخصوصا در بحرانها با دست با عظمتت نگه دار.

سلامتی و سعادتی را برای من و همه دوستانم عنایت بفرما.

احوال ما را به خوبی ها و بهترین حالات تغییر ده.

عاقبت امور ما را ختم به خیر کن.

اموات ما را و همه آنهایی که حقی بر گردن من دارند از من راضی و خشنود ساز و تا زمانی که حق آنها را ادا نکرده باشم رو در روی آنها قرار مده.

خبرها، روزها و اتفاقات خوش را در این سال پیش رو برای من مقرر بفرما.

آرزوهایم را برآورد بفرما.

سال 1401 را با لطف و بزرگی خودت سال دگرگونی اساسی در زندگی ما قرار ده .

ما را پیش حسودان ، نا انصافان، بی خبران و در یک کلام ظالمان شیطان صفت سرافراز و موفق بنما.

نگاهی برای زیبابینی ، فکری برای زیبا اندیشی ، دستی برای خوشنویسی و کلامی برای خوشگویی مرحمت بفرما.

قلبی پر از محبت، روحی مملو از لطافت، اراده ای با شجاعت و ایمانی با صلابت عنایت بفرما.

شیدا محتاج تو محمود