آنگاه كه غرور كسي را له مي كني ،
آنگاه كه كاخ آرزوهاي كسي را ويران مي كني ،
آنگاه كه شمع اميد كسي را خاموش مي كني ،
آنگاه كه بنده اي را ناديد ه مي انگاري ،
آنگاه كه حتي گوشت را مي بندي تا صداي خرد شدن غرورش را نشنوي ،
آنگاه كه خدا را مي بيني و بنده خدا را ناديد ه مي گيري ،
مي خواهم بدانم ،
دستانت را به سوي كدام آسمان دراز مي كني تا براي
خوشبختي خودت دعا كني ؟
" سهراب سپهري "
+ نوشته شده در شنبه یازدهم شهریور ۱۳۹۶ساعت 16:40  توسط محمود
|
ورزقان...
ما را در سایت ورزقان دنبال می کنید
برچسب : آگاه, نویسنده : imahdian1994e بازدید : 188 تاريخ : سه شنبه 21 شهريور 1396 ساعت: 21:05